Dla Ciebie mogę mieć na imię jak chcesz - #6 cz. II

Rano obudziłam się o 8:48. (w Londynie lekcje rozpoczynają się o 9:00) Przeklnęłam pod nosem, bo wiedziałam że nie zdążę na pierwszą lekcję. Na spokojnie wzięłam prysznic i zjadłam śniadanie. Za oknem znów padało i wiał wiatr co mogło zwiastować burzę. Wybrałam jak zwykle dżinsy, znalazłam mój ulubiony czarny t-shirt z napisem ' HUG ME ' (przytul mnie) i grubą niebieską bluzę. W związku iż był już ostatni dzień października, dzisiaj 31, dzisiaj Halloween. Ale Fajnie! Dzisiaj imprezka u Roba (ochroniarz w sql). Na pewno będzie połowę ludzi ze szkoły. Mam nadzieję że nie będzie żadnych nauczycieli. No jedynie gościu od Matmy- z nim się chyba wszyscy trzymają.
Pewnie niedługo zacznie padać śnieg, niedługo święta, wolne od szkoły, spędzimy te święta w domu mam nadzieję.
Założyłam conversy, kurtkę, wzięłam plecak i wyszłam. Do przystanku miałam 10 minut drogi, ale kolejne 10 musiałam czekać na autobus, kolejne 10 jechałam i kolejne 10 szłam z przystanku do szkoły więc do szkoły weszłam 5 minut przed dzwonkiem na drugą lekcję.
-Cześć Rob.
-No Siema.
-Czy chcesz mi coś powiedzieć?
-Yyy.. Nie?
Dlaczego pytasz?
-Bo dzisiaj 31 października i dziś jest...?
-I dziś jest Halloween.
-No właśnie. To chcesz mi coś powiedzieć?
-Tak, że zapraszam cię na imprezę do mnie.
-No grzeczny chłopiec- poklepałam go po głowie i pokierowałam się w stronę sali w której miałam mieć drugą lekcję.
 Kiedy spostrzegłam dyrektora idącego w moją stronę- widziałam że coś jest nie tak. Tylko jeszcze nie widziałam co.
-Zapraszam do mojego gabinetu. - zrobiłam wielkie oczy ale w końcu poszłam za nim.
-Siadaj.-rzucił lekko wkurzony. Zrobiłam jak kazał.
-Nie wiem kim jesteś i co sobie wyobrażasz ale to już przechodzi ludzkie pojęcie. Zawsze byłaś normalną dziewczyną, wczoraj no rozumiem coś ci nie pasowało no uderzyłaś tego chłopaka piłką, już nawet puściłem cię wcześniej żebyś go poszła przeprosić. Zdążyłaś wyjść a tu wpada dziewczyna z całym zakrwawionym nosem i mówi że ją pobiłaś. Nie, nie, nie. Nie próbuj się wykręcać mam świadków.

-A co miałam siedzieć i patrzeć jak wzywa mnie i moją rodzinę.
 -Nie, ale mogłaś to zgłosić wychowawcy albo mi. W każdym bądź razie dosyć już tego zostajesz wyrzucona z tej szkoły.
-I co miałam przyjść i panu powiedzieć że zostałam zgwałcona, nikt mi nie wierzy, rodzice się zdradzają i wszyscy mnie mają w dupie?- w tym momencie stanęły mi łzy w oczach. - pan też mi nie wierzy. Mam w dupie pana i pana szkołę.
Szybko wstałam wzięłam swój plecak i wybiegłam ze szkoły nie zwracając uwagi że nie wzięłam kurtki z szatni.
Łzy leciały mi same po policzkach. Byłam zła na Dyrka. Co ja pieprze!  Byłam na niego wściekła. Coraz szybciej szłam przed siebie. Nie wiedziałam gdzie idę. Musiałam gdzieś posiedzieć i poczekać do imprezy u Roba.
W pewnym momencie poczułam mocne uderzenia Omg. To ja na kogoś wpadłam , i ten ktoś, a był to jakiś chłopak objął mnie swoimi ramionami i przytulił. Mogłam się mu wyrwać szczególnie po tym.. Po tym gwałcie. Wystraszyłam się na początku, bo cóż można spodziewać się po takim chłopaku? Jednakże potrzebowałam tego żeby ktoś mnie przytulił, choć przez chwilę poczuć się bezpieczna.
-Cii..już dobrze.- Nie rozumiałam naprawdę dlaczego przytulił mnie i pocieszał, ale o nic nie pytałam tylko tuliłam twarz w jego tors. On usiadł na ławce i nie wpuszczając mnie z objęć nucił sobie jakąś piosenkę,  bujając nas w rytm. Zrobiło mi się strasznie cieplutko, co z tym się wiązało że robiłam się coraz bardziej d senna.  Zarzuciłam mu ręce na szyję i wtulając się w niego jeszcze  bardziej - zasnęłam.

Obudziłam się była już godzina 8 pm. Wystraszyłam się bo nie wiedziałam gdzie jestem. Spojrzałam na telefon na szczęście nie miałam żadnych wiadomości. Usiadłam na kanapie nie odkrywając się kocem przeczesałam ręką włosy. Zadzwoniłam do mamy, ale nie odbierała więc zostawiam jej wiadomość na poczcie głosowej.
-Hej mamo. Nie wrócę na noc, nie musisz się o mnie martwić niczego głupiego nie zrobię. Narazie.
W tym momencie poczułam mocny ból w głowie. To chyba nadmiar płaczu go spowodował. Po chwili pojawił się ten sam chłopak który przedtem mnie przytulił. Dopiero teraz zauważyłam napis na jego bluzce 'FREE HUGS' (Darmowe przytulanie) i zrozumiałam o co chodzi. Przysiadł delikatnie na kanapie, ale się nie odezwał. Delikatnie podniosłam koc on tylko się uśmiechnął i usiadł obok mnie. Przykryłam nas obu kocem a on znów mnie przytulił. I znów poczułam to samo ciepło bijące od niego.
Nie znam go ale już wiem że jest wspaniały. Nie odzywał się, nie zadawał zbędnych pytań tylko dawał to poczucie bezpieczeństwa.
-Dziękuje.- pocałowałam go w policzek. Nie wiem czemu to zrobiłam ale bardzo chciałam go pocałować. On przyciągnął mnie do siebie i.. i.. i.. Jeszcze mocniej mnie przytulił. Jakby bał się że mu ucieknę.
-Jak masz na imię?- zapytałam po chwili.
-Nie ważne. Dla ciebie mogę mieć na imię jak chcesz.
-Dlaczego mnie w parku przytuliłeś?
-Bo płakałaś i Miałaś bluzkę z napisem 'hug me', a ja miałem 'Free hugs ' więc cię przytuliłem.- ogarnął mój kosmyk włosów.
-Jesteś cudowny dlatego że nie zadawałeś głupich pytań, nie pytałeś o nic tylko po prostu przytuliłeś. Brakowało mi tego. Nie ciekawi cię dlatego płakałam.?
-Jak byś chciała to byś mi sama powiedziała.
-Naprawdę nie wiem jak ci za to wszystko podziękować, mogę ci się jakoś odwdzięczyć?
-W sumie.. Dziś mamy Halloween .
-Jeśli chcesz idę dzisiaj na imprezę, z okazji Halloween możesz iść ze mną.
To jak?
-Daj mi 10 minut.
-Okay.- uśmiechnęłam się do niego, a po chwili on zniknął na schodach prowadzących na górę.

_______________________________________________________________
No siema :p
Dziękuje za wszystkie komentarze pod ostatnim rozdziałem :)

Szczerze mówiąc jestem strasznie zadowolona z tego rozdziału ;D Na tym blogu jak i na tamtym w następnym rozdziale będzie opis imprezy.

Wiem, że się nie domyślacie, ani nie wiecie o kim jest mowa w tym rozdziale bo nie ma opisu wyglądu ani imienia, ale o tym się wkrótce dowiecie :p

Kocham <3
Karlee.